Καλησπέρα,
έχω και εγώ μια μικρή ιστοριούλα με ένα “μικρό” πίτμπουλ που ήρθε στη ζωή μου εντελώς ξαφνικά.
Την λένε Φρίντα και είναι πλέον 3 χρονών, αλλά εμένα μου φαίνεται ακόμα κουταβάκι. Όταν μου την έφεραν αγχώθηκα πολύ, δεν ήξερα αν ήμουν ικανή να τη φροντίσω όπως έπρεπε και αν θα μπορούσα να της παρέχω ότι χρειαζόταν.
Ψάξαμε να της βρούμε τις πρώτες μέρες άλλη οικογένεια αλλά ήταν πλέον αργά. Εγώ και εκείνη μέσα σε 2 μέρες δεθήκαμε πολύ. Η αλήθεια είναι ότι περνούσα μια “σκοτεινή” περίοδο στη ζωή μου και μόλις ήρθε μου τα άλλαξε όλα.
Δεθήκαμε… όπου και να πήγαινα ερχόταν, μου κατέστρεψε όλα τα παπούτσια μου, γιατί έβγαζε δόντια αλλά με εκείνο το ύφος της…. ξεχνούσα τι είχε κάνει.
Άλλαξε και άλλους ανθρώπους στην οικογένεια. Ήμασταν κάπως επιφυλακτικοί όλοι με τα ζώα, αλλά περισσότερο ο μπαμπάς μου. Και αυτόν όμως κατάφερε να τον ρίξει…. Πλέον κοιμούνται μαζί και παίζουν ασταμάτητα, δεν περίμενα ότι θα το δω αυτό ποτέ στη ζωή μου.
Η Φρίντα μάς τα άλλαξε όλα προς το καλύτερο… Συνεχίζει ακόμα να μας δίνει πολλά και το πιο σημαντικό… πολλή αγάπη.
Γεωργία
