Να ξεκινήσω με τη μικρή κόρη μου που λατρεύει τα ζώα και γενικά με παρακαλούσε να της πάρω ένα σκυλάκι.. Ήμουν ανένδοτη, όχι γιατί δεν τα αγαπούσα, αλλά γιατί δεν μπορούσα να τα έχω μέσα στο σπίτι και δεν έχουμε αυλή, ούτε και καλούς γείτονες που να αγαπούν τα ζώα. Οπότε θα έπρεπε να τα έχω μέσα.
Ένα πρωί όμως, φέρνει η μικρή μου μία ημίαιμη (Λαμπραντόρ με Πιτ μπουλ). Μεγαλόσωμη την είδα. “Την κάτσαμε τη βάρκα” είπα από μέσα μου.
Την κρατήσαμε και… κοίτα να δεις που γέμισε το σπίτι περισσότερη αγάπη, στοργή, λατρεία, φωνές χαράς. Μετά από τρεις μήνες αφού πήρε το κολάι η μικρή μου, τσουπ έφερε και άλλο ένα κοκαλιάρικο αυτή τη φορά ημίαιμο (Πιτ μπουλ με μπόξερ).
Τον Τιγράκο μας, το φετίχ τουτέστιν Μασκότ του σπιτιού μας, έγινε το σκυλάκι της μεγάλης μου κόρης της Γκέλης. Ο χαϊδολογάς, ο φύλακας άγγελος μας πλέον.
Εντάξει μετά από αυτά τα δύο είπα τέρμα όχι άλλα, θα προσπαθήσουμε να ανταπεξέλθουμε στα οικονομικά μας τώρα.
Έλα που εγώ έκανα την υπέρβαση αυτή την φορά και πηγαίνοντας βόλτα την Bella μας, βρήκαμε ένα κουταβάκι άρρωστο να βογκάει και να με κοιτάει με τα όμορφα ματάκια του παραπονιάρικα. Φυσικά και το πήρα σπίτι, του δώσαμε νερό και να φάει, αλλά δεν ήθελε, δεν είχε τη δύναμη να ανοίξει ούτε το στόμα του.
Μετά από λίγες ώρες έπεσε σε κώμα και το πήγα στον κτηνιατρείο. Εκεί έμαθα πως είχε τύφο σε άσχημο στάδιο και δύσκολο να πάρει τα πάνω του. Ήταν μόλις 3 μηνών! Στεναχωρηθήκαμε όλοι μας. Μετά από πέντε μέρες με πήραν τηλέφωνο όμως πως είναι πλέον καλά, δόξα τω Θεώ, και έτσι τον πήρα σπίτι.
Τον ονομάσαμε Rover, (αποτυχημένο Πόιντερ το λέει ο γιατρός που τα κουράρει). Αυτός έγινε το σκυλάκι του Γιώργου και του Μάριου, τα άλλα παιδιά μου.
Έγιναν μέρος της καθημερινότητας μας, της ζωής μας. Δεν ξέρω αν το πρόσεξες Παναγιώτη, αλλά και εμείς πλέον είμαστε μια πολύ πολύ ευτυχισμένη οικογένεια.
Εύχομαι όλοι να γνωρίσουν την αγάπη και τη στοργή που χαρίζουν αυτά τα πλάσματα. Προσφέρουν ανάσες ζωής στον καθημερινό σκληρό αγώνα μας.
Εδώ στο σπίτι Παναγιώτη σε αγαπάμε όλοι μας και σε ευχαριστούμε για τις όμορφες στιγμές, με τα πλάσματα της καρδιάς σου, που μας προσφέρεις, όπως και για ό,τι μας μαθαίνεις για τα αγαπημένα μας ζωάκια.
Αφροδίτη
