Με λένε Ανδρέα και είμαι 24ων χρονών. Αν μου λέγατε πριν καμιά πενταετία ότι θα τελείωνα σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων και θα αποφοιτούσα με τιμές λόγω υψηλής βαθμολογίας, θα σας χτύπαγα φιλικά στην πλάτη και θα σας απαντούσα: «Ρε φιλαράκι! Τι παίρνεις και δεν μας δίνεις; Θα με έχεις μπερδέψει με κανέναν άλλον». Αυτή εδώ λοιπόν είναι μια μικρή ιστοριούλα για έναν “κακό μαθητή” που έγινε “ο πιο καλός ο μαθητής”. Σκοπός μου είναι να σας μεταδώσω, μέσω της ιστορίας μου, μερικά σημαντικά μαθήματα που πιστεύω ότι θα βοηθήσουν ένα παιδί, έφηβο και ενήλικα να δει με διαφορετική οπτική γωνία το κομμάτι ΣΧΟΛΕΙΟ. Τέλος, μέσω του γνωστού τραγουδιού του Γιώργου Ζαμπέτα, ‘Ο πιο καλός ο μαθητής’ θα σας δώσω μερικά extra tips.
Η Ιστορία μου
Μερικοί από εσάς θα ξέρουν πολύ καλά το συναίσθημα όταν ακούγατε «Και μην ξεχνάτε, αύριο να πείτε στους γονείς σας να έρθουν να παραλάβουν τις βαθμολογίες σας». Άμα δεν το ξέρετε αυτό το συναίσθημα, θα σας το περιγράψω εγώ: Τρίχα κάγκελο, τάση εμετού, συμπτώματα εμφράγματος και ένα αμήχανο χαμόγελο στον διπλανό σου, τύπου: ‘έλα, όλα θα πάνε καλά’. Την επόμενη μέρα λοιπόν, στον δρόμο της επιστροφής στο σπίτι, σαν ένα καλό μέντιουμ που είσαι, ξέρεις πολύ καλά τι θα σου συμβεί. Φωνές, τιμωρίες, λόγια όπως: «Τι θα καταντήσεις εσύ;», «Δεν θα βρεις ποτέ δουλεία;», «εμείς δουλεύουμε σκληρά και εσύ δεν το εκτιμάς», και πολλές, μα πολλές, υποσχέσεις από εσένα ότι θα γίνεις καλός μαθητής. Στη δικιά μου περίπτωση, αυτήν την υπόσχεση την τήρησα μόνο δύο φορές. Η πρώτη φορά ήταν στο δημοτικό, όταν οι γονείς μου, μου έταξαν ένα καινούργιο PlayStation 2 με την προϋπόθεση ότι θα αριστεύσω (Gamer για μια φόρα, gamer για μια ζωή). Μετά από εκεί με πήρε η κατρακύλα καθώς δεν μπορούσα άλλο. Κουράστηκα! Το μισούσα το σχολείο.
Η δεύτερη φορά όμως, ήταν και αυτή που μου άλλαζε τον τρόπο σκέψης. Ένα απόγευμα λοιπόν, στην εφηβεία μου, μην έχοντας κάτι να κάνω ξεκίνησα τις βόλτες μέσα στο σπίτι (συνήθεια που την κάνω ακόμα όταν δεν με βλέπουν). Βλέποντας, την βιβλιοθήκη μου όπου κρατούσα κάτι εγκυκλοπαίδειες και τα σκορπισμένα σχολικά μου βιβλία σταμάτησα για να την επεξεργαστώ λίγο καλύτερα. Εκεί είδα και μερικά λογοτεχνικά βιβλία που μου τα είχε δώσει η νονά μου και άρχισα να διαβάζω τις περιλήψεις τους, και εκεί που δεν το περίμενα άρχιζα να διαβάζω το ένα από αυτά – ποιος; Εγώ! που διάβαζα πέντε σελίδες και με έπιανε πονοκέφαλος! Τελειώνοντας το βιβλίο μέχρι την τελευταία σελίδα συνειδητοποίησα δύο πράγματα που θα άλλαζαν την ζωή μου:
- Αυτά τα βιβλία που είναι φτιαγμένα από χαρτί και μελάνι τελικά δεν είναι τόσο τρομαχτικά.
- Το πρώτο άτομο που κερδίζει μέσω από την μάθηση είσαι εσύ.
Έπειτα από αυτό το περιστατικό δεν σταμάτησα να διαβάζω. Επίσης, πήρα την απόφαση ότι θέλω να σπουδάσω! Βλέποντας, όμως, τις βαθμολογίες μου στην Δευτέρα Λυκείου συνειδητοποίησα ότι δεν έχω πιθανότητες να περάσω σε καμιά σχόλη. Εδώ ίσα ίσα πέρασα την τάξη. Έκανα λοιπόν μεταγραφή σε επαγγελματικό λύκειο στο τομέα τον οικονομικών – με κόστος να ξανακάνω την δευτέρα λυκείου – με την ελπίδα ότι θα περάσω στην σχολή της αρέσκειας μου. Προετοιμάστηκα λοιπόν και έδωσα πανελλήνιες. Το αποτέλεσμα; ΠΕΡΑΣΑ! Βασικά πέρασα στην σχολή Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης. Ποιος; Εγώ που άρχισα να διαβάζω και να εκτιμώ τα βιβλία! Ώπα όμως! Εσείς τώρα θα μου πείτε ότι σας είπα ότι τελείωσα Διοίκηση Επιχειρήσεων. Ε φανταστείτε τι έκανα μόλις είδα τα αποτελέσματα των πανελληνίων. ΔΕΝ ΠΗΓΑ!
Ποιο το νόημα να κάνεις κάτι που δεν σου αρέσει;
Περίμενα άλλο έναν χρόνο για να μπω εκεί που ήθελα. Και επειδή μου άρεσε πολύ αυτό που έκανα, ήμουν και πολύ καλός σε αυτό μάλιστα. Ορίστε και μια λίστα με τα πράγματα που έμαθα όταν τέλειωσα την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Τα πράγματα που έμαθα
Με το πτυχίο θα βρεις δουλειά (ΧΑΧΑ!)
Η συγκεκριμένη έκφραση είναι σαν τις ιστορίες τρόμου που μας έλεγαν οι γονείς μας όταν ήμασταν μικρά παιδιά για μας παροτρύνουν να μην κάνουμε ή να κάνουμε κάτι π.χ. «Φάε το φαΐ σου για να μην έρθει ο μπαμπούλας και σε φάει», Έλα όμως που μπαμπούλα δεν είδα ποτέ μου! Η συγκεκριμένη έκφραση είναι από τις πιο άδικες και άτοπες δικαιολογίες που λέει ένας γονιός στο παιδί του για να τα έχει καλά με το σχολείο. Και εγώ που τα πήγα καλά με το σχολείο, ακόμα άνεργος είμαι. Το σχολείο δεν σου εγγυείται δουλειά.
Ο στόχος του σχολείου στο άτομο είναι η διατριβή του μυαλού του με τις επιστήμες και τις τέχνες, αλλά και η ομαλή ένταξη του ατόμου στην κοινωνία.
Πτυχία, πιστοποιήσεις, διπλώματα: Μετράνε τελικά;
Πιστεύετε ότι ένα άτομο με δίπλωμα οδήγησης θα ήταν και καλός οδηγός; Φυσικά και όχι! Αλλά ακούστε και αυτό. Θα προτιμούσατε τα άτομα που οδηγούν τώρα έξω από το σπίτι σας να μην είχαν δίπλωμα οδήγησης; Θα προτιμούσατε ο γιατρός που σας χειρουργεί (χτύπα ξύλο) να μην είχε πτυχίο ιατρικής. Αυτό λοιπόν είναι το πτυχίο! Ένα χαρτί πιστοποίησης ότι διαθέτεις γνώσεις και έχεις εξετασθεί επιτυχώς πάνω σε αυτές τις γνώσεις. Δεν σου εγγυείται δουλειά, αλλά σου ανοίγει μερικές πόρτες. Πάρα, μα πάρα πολύ άνθρωποι τα έχουν καταφέρει και χωρίς πτυχίο.
Μην ξεχνάς ότι η ζωή δεν σου δίνει πτυχία.
Χρόνος μάθησης
Μαθαίνω πώς να μαθαίνω! Το κάθε άτομο έχει τον δικό του τρόπο για να μαθαίνει. Άλλοι μαθαίνουν με απόλυτη ησυχία και άλλοι με θόρυβο. Άλλοι σιγά και άλλοι γρήγορα. Το μυστικό είναι να μάθεις ποια μέθοδος μάθησης λειτουργεί για σένα. Τυχαίνει να προσπαθείς και να μην μαθαίνεις ή να μην παίρνεις το κατάλληλο βαθμό που θες; Τότε άλλαξε μέθοδο! Δεν υπάρχει κανένας λόγος να στεναχωριέσαι άμα δεν μαθαίνεις με τον ίδιο ρυθμό με του άλλους.
Βασικό συστατικό της μάθησης είναι η υπομονή
Σε ευχαριστώ που έκατσες και διάβασες την ιστορία μου μέχρι εδώ. Για να σε ‘ανταμείψω’ θα σου παρουσιάσω extra tips μέσα από τους στοίχους από ένα αγαπημένο τραγούδι.
Ένα καιρό που μ’ έστελνε
η μάνα μου σχολείο ω! ω! ω! ω!
κι ο δάσκαλος μου μ’ έβαζε
στο πρώτο το θρανίο
Δοκίμασε εσύ ο ίδιος να κάτσεις στο πρώτο το θρανίο. Η έκθεσή σου μπροστά στον δάσκαλο θα σου δώσει περισσότερο πείσμα να μάθεις. Τώρα άμα πας πανεπιστήμιο και η μάνα σου σε στέλνει ακόμα στο σχολείο, τότε…εε….ξέρεις τι να κάνεις 😊
Ο πιο καλός ο μαθητής
ήμουνα εγώ στη τάξη ω! ω! ω! ω!
κι οι δάσκαλοι μου με είχανε
μη βρέξει και μη στάξει
Μην περιμένεις να είσαι εσύ ο πιο καλός ο μαθητής. Απλά κάνε ότι καλύτερο μπορείς. Επίσης οι πιο ‘μεγάλοι’ δάσκαλοι θα διδάξουν σε όλους τους μαθητές τους, άσχετα άμα τα πάνε καλά ή όχι!
Πάντοτε στο τετράδιο
βαθμό έπαιρνα δέκα ω! ω! ω! ω!
κι αν στη ζωή πήρα μηδέν
τα φταίει μια γυναίκα
Ναι, φταίει μια γυναίκα!!!
Στον έλεγχο διαγωγή
είχα κοσμιωτάτη ω! ω! ω! ω!
κι όμως οι συναναστροφές
όλες αυτές Μανώλη μου, μου βγάλανε το μάτι
Αυτοί που με έκραξαν πρώτοι για την επιλογή μου να σπουδάσω ήταν οι ‘φίλοι’ μου. Άμα μερικά άτομα δεν μπορέσουν να ακολουθήσουν στα βήματα σου, είτε εσύ δεν μπορείς να τους ακολουθήσεις, τότε καλό είναι να απομακρυνθείς. Τα άτομα που θα μείνουν, θα είναι και αυτά που κάνουν για σένα!
Με Εκτίμηση,
Andrea Pek