Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: Είναι στη ζωή μας, ξυπνώντας συναισθήματα και κρατώντας μας συντροφιά στις πιο δύσκολες στιγμές

Έναν χρόνο χωρίς τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα;

Για εμένα όχι… Ακόμα τον ακούω, ακόμα ταξιδεύω με τη φωνή του και τη μουσική του σε μονοπάτια συναισθημάτων με μοναδική συντροφιά αυτή τη μελωδία και φυσικά τη φωνή του!

Στην καριέρα του ανέδειξε και σημαντικούς στιχουργούς. Πηγαίνοντας ίσως κόντρα στην περπατημένη, αποφάσισε να συνεργαστεί με νέους στιχουργούς, όπως ήταν τότε ο Ισαάκ Σούσης και η Λίνα Δημοπούλου και να τους αναδείξει. Έτσι φτάσαμε σήμερα να απολαμβάνουμε τις υπέροχες μελωδίες του με στίχους που δένουν απόλυτα και ξυπνάνε συναισθήματα.

Ας αρχίσω από τις δύσκολες ώρες, που περνάμε όλοι μας κάποιες φορές στη ζωή μας και το συναίσθημα που μας κυριεύει είναι η μελαγχολία. Αυτές τις ώρες, που επιλέγω να κλείσω την πόρτα και να μείνω μόνη, η μουσική και η ερμηνεία του Λαυρέντη, σε συνδυασμό με τους στίχους του Σάκη Μπουλά καταφέρνουν να μου ανάψουν τη σπίθα της ελπίδας.

Ή κάπου εκεί… λίγο πριν το χωρισμό, κάπου πριν τη μεγάλη απόφαση, έπιασα τον εαυτό μου να μην θέλει να μιλήσει με φίλους. Δεν χρειάζονται συμβουλές άλλωστε, αποφάσεις χρειάζονται… και εκεί είναι που ακούω:

Φυσικά δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στους μεγάλους έρωτες… Κάπου εκεί στον χωρισμό ένα από τα καλύτερα τραγούδια που μπορείς να ακούσεις είναι το “Πόσο σε θέλω”. Ξέρω, ίσως για πολλούς από εσάς οι στίχοι αυτού του τραγουδιού δεν αντιπροσωπεύουν αυτό το συναίσθημα, αλλά προσωπικά έτσι το ζω και όποτε το ακούω γυρίζω εκεί… στον μεγάλο μου έρωτα.

Ένα ακόμα τραγούδι που μου έρχεται αμέσως στο μυαλό, είναι αυτό που μου θυμίζει τον πρώτο μου έρωτα, τον εφηβικό μου έρωτα. Ένα τραγούδι που με ταξιδεύει σε άλλα χρόνια και μου θυμίζει πως ο έρωτας είναι πιο απλός από όσο νομίζουμε, αρκεί να καταφέρουμε να αγαπήσουμε τον άλλον άνθρωπο όπως ακριβώς είναι, με τα θετικά του και τα αρνητικά του…, να καταφέρουμε και οι δύο να αφεθούμε στο μαγικό αυτό πράγμα που λέγεται έρωτας!

Είναι όμως κι εκείνα τα βράδια που σε πνίγει το άδικο και νιώθεις πως κανένας δεν σε καταλαβαίνει. Εκείνα τα βράδια που η μόνη συντροφιά θέλεις να είναι ένα ποτήρι ουίσκι, αλλά βρίσκεις παρηγοριά σε κάποιους στίχους…

Ίσως να μην με καταλαβαίνετε! Ίσως για όλους εσάς όλα αυτά τα τραγούδια να σημαίνουν κάτι άλλο στη δική σας ζωή. Αυτό όμως δεν είναι η επιτυχία; Ένα τραγούδι να καταφέρνει να αγγίξει πολλούς ανθρώπους για διαφορετικούς λόγους.

Ας θυμηθούμε όμως τη ζωή του αγαπημένου μας Λαυρέντη Μαχαιρίτσα

Γεννημένος στη Νέα Ιωνία Βόλου, στις 5 Νοεμβρίου 1956, ήρθε σε επαφή από μικρός με τον κόσμο της μουσικής, αφού ο πατέρας του ήτας συνθέτης και διευθυντή της κρατικής ορχήστρας της ΕΡΤ. Μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αθήνα, αλλά δυστυχώς σε ηλικία 10 ετών έχασε τον πατέρα του.

Τα πρώτα του βήματα στη μουσική βιομηχανία

Σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο και μετά τη στρατιωτική του θητεία πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με το τραγούδι επαγγελματικά. Στα πρώτα του βήματα τραγουδούσε αντάρτικα με τον Πάνο Τζαβέλα στη “Συντροφιά”.

Οι “Τερμίτες”

Το γνωστό συγκρότημα “Τερμίτες” αρχικά ονομαζόταν P.L.J. Band και είχε δημιουργηθεί όταν το Λαυρέντης ήταν 20 χρονών. Το δημιούργησε ο ίδιος μαζί με τον Παύλο Κικριλή και τον Δημήτρη Βασαλάκη. Το όνομα του συγκροτήματος βγήκε από τα αρχικά των ονομάτων τους στα αγγλικά. Ο πρώτος τους δίσκος, “Armageddon”, κυκλοφόρησε το 1982 από τη Vertigo, 9 κομμάτια σε αγγλικό στίχο ή Instrumental. Τα πρώτα δείγματα της ανταπόκρισης του κόσμου ήταν αρνητικά αφού κατάφεραν να πουλήσουν μόλις 400 κομμάτια, αλλά αργότερα έτυχε παγκόσμιας αναγνώρισης. Σήμερα αποτελεί συλλεκτικό βινύλιο.

Με την κυκλοφορία του δεύτερου τους δίσκου, το 1983, ήρθε και η αλλαγή ονόματος σε “Τερμίτες”. Οι “Τερμίτες” αποτελούνταν από τους: Λαυρέντη Μαχαιρίτσα (φωνή, κιθάρα), Παύλο Κικριλή (ακουστική κιθάρα), Δημήτρη Βασαλάκη (ηλεκτρικό μπάσσο), Αντώνη Μιτζέλο (σόλο κιθάρα) και τον Τόλη Σκαματζούρα στα τύμπανα. Το 1986 αποχώρησε ο Δημήτρης Βασαλάκης και πλέον ο Παύλος Κικριλής γίνεται ο μπασίστας του συγκροτήματος.

Συνολικά στα 8 χρόνια ζωής του συγκροτήματος έκαναν επιτυχίες, με τρία άλμπουμ, αλλά και συνεργασίες με πολλούς καλλιτέχνες.

Το τέλος ήρθε το 1988, παρόλα αυτά το 1998 τα μέλη του συγκροτήματος επανενώθηκαν για να χαρίσουν στο κοινό τους μία μοναδική συναυλία στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο Διονύσης Τσακνής, ο Γιάννης Σμοΐλης, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Πάνος Κατσιμίχας. Η ηχογράφηση της συναυλίας κυκλοφόρησε δυο χρόνια αργότερα σε ένα διπλό CD με τον τίτλο «Η συναυλία».

Η σόλο καριέρα

Από το 1989 έως το τέλος της ζωής του ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ακολουθεί σόλο καριέρα ως συνθέτης και ερμηνευτής, στην οποία όμως συνεργάστηκε με αξιόλογους καλλιτέχνες της ελληνικής μουσικής σκηνής.

Ο πρώτος του δίσκος, “Ο Μαγαπάς και η Σαγαπώ” (1989) δεν είχε κάποια εμπορική επιτυχία.

Όλα άλλαξαν όμως το 1991 με την κυκλοφορία του δίσκου του “Διδυμότειχο Blues”.

Ακολούθησαν 16 προσωπικοί δίσκοι, συνεργασίες με κορυφαίους καλλιτέχνες, σύνθεση τραγουδιών για θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες και φυσικά συναυλίες.

Στον χώρο της δισκογραφίας συνεργάστηκε με πολλούς ερμηνευτές, όπως: Μαρία Φαραντούρη, Γιώργος Νταλάρας, Διονύσης Σαββόπουλος, Δήμητρα Γαλάνη, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Πυξ Λαξ, Γιάννης Κότσιρας, Γιώργος Μαργαρίτης, Αναστασία Μουτσάτσου, Μίλτος Πασχαλίδης, Κατερίνα Στανίση, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννης Βαρδής, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Ζουγανέλης, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας, “Κίτρινα Ποδήλατα”, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, “Μagic De Spell”, Γιώργος Μαργαρίτης, Παναγιώτης Μάργαρης, Αντώνης Μιτζέλος, Σάκης Μπουλάς, Δημήτρης Μπάσης, Φίλιππος Πλιάτσικας, Δημήτρης Σταρόβας, Μπάμπης Στόκας, Διονύσης Τσακνής και πολλοί ακόμη.

Δισκογραφία

• Ο Μαγαπάς και η Σαγαπώ (1989)
• Διδυμότειχο Blues (1991)
• Ρίξε Κόκκινο Στην Νύχτα (1993)
• Η Νύχτα Θα Το Πει (1994)
• Παράθυρα Που Κούρασε Η Θέα (1995)
• Παυσίλυπον (1997)
• Έτσι Δραπετεύω Από Τις Παρέες (1999)
• Ένας κι Ένας (2000)
• Το Διάλειμμα Κρατάει Δυο Ζωές (2001)
• Στο Αφιερώνω (2003)
• Χρειάζεται ένα θαύμα εδώ (2004)
• Αλκυονίδες Μέρες (2005)
• Ήρωες με Καρμπόν (2006)
• Τόσα χρόνια μια ανάσα (2007)
• Η Ενοχή των Αμνών (2010)
• Οι άγγελοι ζουν ακόμα στη Μεσόγειο (2012)
• Μία τρύπα στον καιρό … κύριε Μάνο (2014)
• Άλλαξαν πολλά (2017)

Μουσική για θέατρο στις παραστάσεις:

• “Όπως σας αρέσει” του θεάτρου Τέχνης
• “Τρικυμία” του Σαίξπηρ
• “Ομήρου Ιλιάδα”
• “Ο πρίγκιπας και ο φτωχός”
• “Χωρίς οικογένεια”
• “Η θαλλασοχώρα”
• “Ο πεταλουδόσαυρος”
• “Τρωάδες”

Μουσική για κινηματογράφο

• Ένας & Ένας (2000)
• Εφάπαξ (2001)
• Μεταξύ φίλων (2005)
• Ηθικόν ακμαιότατον (2006)
• Τα Λιλά Μαντήλια (2008)
• Πεθαίνω για σένα, Άμα δε σε θέλει (2009)
• Στα καλά καθούμενα (2014)

Η δισκογραφία των Τερμιτών

P.L.J. Band

• Armageddon (1982) [Vertigo: 848 890-2]
• Τερμίτες (1983)

Τερμίτες

• Η αμαρτωλή Μαρία (1984)
• Τσιμεντένια τραίνα (1986)
• Περιμένοντας τη βροχή (1988)
• Τσιμεντένιο κονσέρτο (1986) – Live ηχογράφηση
• Η συναυλία (2000) – Live ηχογράφηση
• Τα καλύτερα τραγούδια τους – Συλλογή
• Πόσο σε θέλω – Συλλογή
• From Vertigo to Virgin (1998) – Συλλογή