Σε σημερινό μου άρθρο προσπάθησα να βάλω τον εαυτό μου σε μια κατάσταση μια ταχύτητας παραπάνω από τις προηγούμενες φορές και ο λόγος είναι πάρα πολύ σημαντικός για μένα, αλλά εξίσου σημαντικός και για το άτομο ή άτομα που έχει σκοπό να φτάσει το μήνυμα του γραπτού μου λόγου.
Πριν ξεκινήσω θέλω να πω κάτι που το θεωρώ αναγκαίο:
Φίλοι μου, μην διστάσετε ποτέ στην ζωή σας όταν βρεθείτε μπροστά σε κάποιο δίλημμα ή σε κάποιο πρόβλημα ή σε κάποιο σταυροδρόμι της ζωής, να ζητήσετε μια βοήθεια, μια δεύτερη γνώμη,μια συμπαράσταση ηθική, μια χείρα βοηθείας. Εγώ τους ανθρώπους αυτούς που ζητάνε από εμένα ή από τον οποιοδήποτε (όταν λέω οποιοδήποτε δεν κυριολεκτώ, μιας και θα πρέπει να ξέρουμε τι μοιράζουμε και με ποιόν), μια βοήθεια ή μια δεύτερη γνώμη, τους αποκαλώ ”ΗΡΩΕΣ”. Γιατί ηρωισμός θεωρείται για μένα να ανοίξεις την καρδούλα σου και να πεις αυτό που σε βασανίζει. Όταν ανοίγεις την καρδιά σου, αυτομάτως η ίδια η καρδιά σου ανοίγει τα παραθυρόφυλλα της και σου ζητάει: “κάτσε δίπλα μου σε έχω ανάγκη”. Ο άνθρωπος που θα μπει στη δοκιμασία να ακούσει την καρδιά αυτή, πρέπει να διακατέχεται από πολύ σοβαρότητα, από αγάπη, από σεβασμό και από τρυφερότητα σε φιλικά και λογικά πλαίσια. Επομένως είναι πάρα πολύ σοβαρό όταν ανοίγεσαι σε ανθρώπους ή όταν σου ανοίγονται κάποιοι άλλοι άνθρωποι.
Μετά από συζήτηση που είχα με ένα πολυαγαπητό και αξιοσέβαστο πρόσωπο που βρίσκεται δίπλα μας και δεν θα το φανερώσω ακόμα, μου έδωσε να καταλάβω μέσα από την συζήτηση μας ότι την απασχολεί κάτι, αρκετά σοβαρό για το άτομο αυτό και μου έδωσε επίσης να καταλάβω ότι χρειάζεται μια χείρα βοηθείας από εμένα ή έστω μια δεύτερη γνώμη δικιά μου. Εννοείται πως ούτε καν το σκέφτηκα και αμέσως ξεκίνησα να μιλάω μαζί με το άτομο αυτό, αλλά από την πρώτη στιγμή είχα πει μέσα μου πως θα κάνω ένα άρθρο αφιερωμένο για το άτομο αυτό, άσχετα αν μετά από την συζήτηση μας ένιωθε καλύτερα ή το ίδιο (δεν αναφέρω το ”χειρότερα”, γιατί δεν υπάρχει στον ψυχικό μου κόσμο καμιά τέτοια κατάσταση που να οδηγεί κάποιον συνάνθρωπο μου σε χειρότερη κατάσταση σε συνομιλίες μαζί μου και δεν το λέω για να υψώσω τον εαυτό μου, αλλά το λένε οι συζητήσεις που έχω κάνει με πάρα πολύ κόσμο).
Έτσι λοιπόν φίλοι μου, θέλω κι εγώ δημόσια να τοποθετηθώ για το άτομο αυτό, μετά φυσικά και από την σύμφωνη γνώμη που είχαμε σε συζήτηση μας με το άτομο αυτό. Καλή μου Στέφη, η λέξη ”επιτυχία” και από μόνη της είναι μια λέξη που περιέχει μέσα της πολύ δυσκολία. Η δυσκολία αναφέρεται για όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν βάλει σκοπό να οδηγηθούν μετά από προσπάθειες σε κάθε είδους επιτυχία. Από μικρά παιδιά, καλή μου Στέφη, είχαμε ως πρότυπα κάποιους ανθρώπους που ο καθένας τους είχε διαπρέψει κάπου – άλλοι πάνω στις γνώσεις τους, άλλοι πάνω σε κάποιο ταλέντο τους και άλλοι σε κάποιες προσωπικές τους αθλητικές διακρίσεις. Όλοι τους όμως είχαν βάλει στη ζωή τους από έναν στόχο πάνω στο αντικείμενο τους και σε βάθος χρόνου ο στόχος τους αυτός είχε πραγματοποιηθεί. Και κάθε φορά που ο στόχος αυτός γινόταν πραγματικότητα από το άτομο που εμείς είχαμε βάλει πρότυπο, τότε αυτό μας έδινε ένα έξτρα κίνητρο να κάνουμε κι εμείς τον δικό μας αγώνα και αργά ή γρήγορα να δικαιωθούμε. Όταν είχα φτάσει Στέφη μου στην ηλικία των 18 ετών, είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά έναν άνθρωπο της τηλεόρασης και του κινηματογράφου ο οποίος είχε όχι μόνο καταξιωθεί στον χώρο του, αλλά κουβαλούσε μαζί του μια πολύ μεγάλη αγάπη και έναν ιδιαίτερο σεβασμό από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο πολυαγαπημένος μας ”Θανάσης Βέγγος”. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, σε μια συζήτηση που είχαμε κάνει, τον είχα ρωτήσει να μου πει ποιο πιστεύει ότι είναι το μυστικό της επιτυχίας σε έναν άνθρωπο και μου είχε απαντήσει με απόλυτη σιγουριά ότι είναι η “σκληρή δουλειά”. Γι’αυτό καλή μου Στέφη θα πρέπει κι εσύ και όλοι μας να σκεφτούμε τι μας λέει αυτή η φράση. Πόσο πολύ πρέπει να παλέψουμε στη ζωή μας, έχοντας σαν όπλα στην ψυχική μας φαρέτρα την όρεξη μας και τα κίνητρα μας. Και αν πραγματικά θέλουμε τον στόχο που βάλαμε πάρα πολύ, τότε αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρουμε.
Αλλά υπάρχει, Στέφη μου, και κάτι άλλο που κάποιοι συνάνθρωποι μας δεν το δίνουν πολύ σημασία και το αγνοούν. Η κάθε είδους επιτυχία μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών παρελθοντικών αποτυχιών μας. Και φυσικά όλες αυτές οι αποτυχίες που θα περάσουν από μπροστά μας, όλες μας δίνουν και από κάποιο μάθημα στη ζωή μας. Γι’αυτό καλό μου κορίτσι είμαστε υποχρεωμένοι στη ζωή μας να κάνουμε τον υπέρ πάντων αγώνα γι’αυτό που πραγματικά αγαπάμε και ποθούμε. Η ζωή μας είναι ένας καθημερινός αγώνας που πάντα θα τρέχουμε, μέχρι να υλοποιούνται οι στόχοι μας και μετά το ίδιο αν έχουμε βάλει κι άλλους στόχους στη ζωή μας. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι: πολύ καλό είναι που έχεις βάλει κάποιους στόχους στη ζωή σου, από τους οποίους κάποιοι θα πραγματοποιηθούν σχετικά εύκολα και κάποιοι άλλοι θα σε δυσκολέψουν. Το φάρμακο για να βγεις νικήτρια των δύσκολων στόχων είναι να έχεις σαν ασπίδα τους στόχους που έχεις καταφέρει στη ζωή σου και να δεις που αργά ή γρήγορα θα τους πραγματοποιήσεις όλους.
Κλείνοντας καλό μου κορίτσι να ξέρεις πως η επιτυχία μας δεν εξαρτάται μόνο από εμάς. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που θα πρέπει να μεριμνήσουμε, όπως η μαχητικότητα μας, η επιμονή μας, η υπομονή μας και η πάντα η καλή μας ψυχολογία. Η επιτυχία μας εξαρτάται από εμάς τους ίδιους και το κατά πόσο στις μέρες αποτυχίας μας έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που θα μας βοηθήσουν και όχι να μας κάνουν χειρότερα.
Ελπίζω πραγματικά, καλή μου Στέφη, να σε βοήθησαν οι σκέψεις μου στο κείμενο και να ευχηθώ πραγματικά να μην ξανασυναντήσεις εμπόδιο στη ζωή σου, αλλά αν είναι αναπόφευκτο τότε το κάθε εμπόδιο να αντιμετωπιστεί από εσένα με καθαρό νου και με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επηρεάσει αρνητικά την ψυχολογία σου.
Σήμερα φίλοι μου είναι η γλυκιά μας Στέφη, ίσως αύριο να είναι κάποιος άλλος από την παρέα μας. Αν ποτέ στη ζωή του νιώσει ότι χρειάζεται βοήθεια, ας διαβάσει το παραπάνω άρθρο, ίσως κάτι να του φανεί χρήσιμο και να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του.
Με όλη μου τη φιλική αγάπη και διάθεση, στην καλή μου Στέφη και σε όλους τους φίλους μου.
ΗΛΙΑΣ
