Γεια σας και από εμένα!
Από μικρό παιδί ζω με αυτό το μαγικό πλάσμα που λέγεται σκύλος.
Είτε σαν φιλοξενία, είτε κάποιο αδεσποτάκι που το φροντίζαμε,είτε από δικό μας στο σπίτι, αυτό το πλάσμα έχει αποδειχτεί ο καλύτερος δάσκαλος για εμένα. Χωρίς να το καταλαβαίνεις σου μαθαίνει άπειρα πράγματα.
Το 2011 όταν “έφυγε” το τρίτο μας σκυλί με πείραξε τόσο πολύ που είπα ότι δεν πρόκειται να το ξαναπεράσω όλο αυτό. Από το 2011 και μετά δεν σταμάτησα εννοείται να φροντίζω όσο μπορώ αλλά είχα πει μέχρι εκεί.
Καλοκαίρι του 2016 άρχισα να το σκέφτομαι πάλι να κρατήσω ένα αδέσποτο και έψαχνα αδεσποτάκια για υιοθεσία.
14/01/2017
Φεύγω βιαστικός να πάω σε μια δουλειά και ακριβώς έξω από την πόρτα μου στα 2 μέτρα ξεπροβάλλει ο μπόμπιρας που θα δείτε παρακάτω μούσκεμα επειδή έβρεχε…
Τι να πρωτοπώ για αυτό το πλάσμα; Είναι δίπλα μου και στις χαρές και στις λύπες μου, και στα σωστά και στα λάθη μου!
Τον βρήκα 1.5 με 2 μηνών το πολύ και 3.5 χρόνια σχεδόν είμαστε αχώριστοι! Είναι πάντα μες τη χαρά και το καλύτερο του είναι οι λιχουδιές και τα χάδια!
Σε λατρεύω ρε κοπρίτη!
Γιώργος
