Ήταν Απρίλης του 2010 όταν ήρθες στην πόρτα μας μέσα σε ένα κουτί μαζί με τα δυο σου αδερφάκια.
Ήσουν ασπρούλης και ήταν τόσοι πολλοί οι ψύλλοι πάνω σου που τους έβλεπα να περπατάνε.
Έκλεψες αμέσως την καρδιά μου κι εσύ και τα αδερφάκια σου. Σας πήρα χωρίς δεύτερη σκέψη και βρήκα οικογένειες για τα αδερφάκια σου. Το ίδιο βραδύ ψάχνοντας για τα όνομα σου έπαιζε στη τηλεόραση την ελληνική ταινία με την Βουγιουκλάκη και τον Παπαμηχαηλ, τον γνωστό Πίπη. Η κόρη μου σου το κόλλησε αμέσως το όνομα.
Από τότε είμαστε συνέχεια μαζί, στη δουλειά… στο σπίτι…. στις βολτες.. ακόμα και στην τουαλέτα μαζί θέλεις μπαγασάκο! Τι κι αν κύριε Πίπη άρχισες τις επιληψίες από τα πρώτα σου γενέθλια, και δυνατές μάλιστα, είσαι ακόμα μαζί μας είσαι οικογένεια!
Μπήκαμε στον δέκατο χρόνο μαζί κι ακόμα το παλεύουμε όλοι μαζί. Ψάχνεις την αγκαλιά μας να τρυπώσεις όταν σε πιάνει κρίση, και θα την έχεις για πάντα.
Είσαι μαγκάκος και πολύ δυνατός και θα είμαστε μαζί σου όσο πάει!
Σ’ ευχαριστούμε που ήρθες στη ζωή μας και μας έκανες καλύτερους ανθρώπους!
Παναγιώτης
