Ονομάζομαι Σταλίτσα και είμαι μια κοπροσκυλίτσα!
Με βρήκε ο μπαμπάκας μου στις 5 Σεπτεμβρίου μέσα σε ένα χαρτόκουτο στα σκουπίδια. Με είχαν ταΐσει τόσο πολύ που η κοιλίτσα μου κόντευε να εκραγεί, αλλά πάλι καλά που δεν με άφησαν και πεινασμένη… Με πήρε λοιπόν ο μπαμπάς μου στην αγκαλιά του και με πήγε στη μαμά μου.
Η μαμά μου έπαθε σοκ όταν είδε πόσο όμορφη είμαι και πόσο καλή και με πήρε αγκαλιά κλαίγοντας όταν άκουσε που με βρήκε ο μπαμπάς… Με αφήσανε μια μέρα στο σπίτι να συνέλθω και την επόμενη μέρα με πήγανε στον γιατρό. Ο γιατρός μου είπε ότι είμαι καλά και πως είμαι το πιο τυχερό πλάσμα! Δεν έχω κάνει ακόμα τα εμβόλια (θα τα κάνω το Σάββατο. γιατί είμαι μικρή και πρέπει να συνέλθω πρώτα λίγο… Δεν μπορώ να βγω έξω… … κοιτάω όμως λίγο από το μπαλκόνι και μυρίζω την Αθήνα. Δεν ξέρω ακόμα αν μου αρέσει, θα δούμε…
Είμαι πολύ πολύ πολύ ήσυχη. Όταν φεύγει ο μπαμπάς τον περιμένω πίσω από την πόρτα κάνοντας μαξιλάρι τα παπούτσια του. Όταν φεύγει η μαμά και έχω τον μπαμπά… δεν με νοιάζει τίποτα :D. Η μαμά ζηλεύει λίγο, αλλά δεν πειράζει, γυναίκες είμαστε, φτιαγμένες να ”κολλάμε” στους άντρες :p :p.
Εάν θέλετε μπορώ να σας ξαναγράψω τα νέα μου, θέλετε;;;;
Καλή σας συνέχεια σε ό,τι κάνετε και σας παρακαλώ μην είστε άψυχοι, γιατί εμείς τα σκυλάκια έχουμε μεγαλύτερη ψυχή από εσάς.
1 Σχόλια
Φυσικά και θέλουμε να διαβάσουμε και άλλα νέα σου μικρή Σταλίτσα!! 🙂