Ζούσε κάποτε στην μάταια ετούτη κοινωνία ένα μικρό, πολύ μικρό κοριτσάκι, που το έλεγαν Ζωή. Το όνομα της και η σημασία της πιστεύω δεν είχε καμία σχέση μ’ ένα απλό όνομα οποιουδήποτε άλλου ατόμου. Το όνομα αυτό προερχόταν αποκλειστικά από την λέξη αγάπη. Και έτσι συνδυάζοντας αυτά τα δυο μικρά ονόματα μαζί, σου προσέφεραν την απόλυτη ανάγκη για τον κάθε άνθρωπο που γεννιόταν να χωρέσει μέσα στην ψυχούλα του τα δυο ονόματα αυτά.
Είναι δυο μικρές λεξούλες συθέμελα που δημιουργούν και μπορούν πάντα να δημιουργούν ότι καλύτερο έχει υπάρξει κι ότι δεν υπήρξε ποτέ, για αυτόν ακριβώς τον λόγο, για να το γεννήσει.
Ήταν λοιπόν αυτό το μικρό κοριτσάκι, το οποίο είχε ως σκοπό να κάνει τον κόσμο που ζούμε όμορφο, γεμάτο όνειρα, γεμάτο αστέρια, ουρανούς κατοικημένους και μη, χωράφια για αμέτρητο τρέξιμο, πεδιάδες και βουνά ατελείωτα, και οτιδήποτε άλλο μπορεί να συνθέσει ο νους μας για μια μαγευτική πορεία προς την ολοκληρωτική αγάπη και ζωή. Όμως εκείνο το κοριτσάκι που το έλεγαν “Ζωή” , παρόλες τις μεγάλες προσπάθειες που έκανε μια ζωή και μια αγάπη ολόκληρη για να τα καταφέρει όλα αυτά, στο τέλος πάντα ερχόταν αντιμέτωπη με ένα σύστημα το οποίο δεν της άρεσε καθόλου.
Ένα σύστημα το οποίο αποτελούνταν από λίγους ανθρώπους, πολύ ελάχιστους ανθρώπους όχι μόνο στην ποσότητα αλλά και στην ποιότητα. Ναι, έτσι τους αποκαλούσε αυτούς τους ανθρώπους, τουλάχιστον αυτό μου είπε όταν την είχα ρωτήσει μια νύχτα με ολόγιομο φεγγάρι. Επίσης την ρώτησα και κάτι ακόμα. Της ζήτησα να μου πει για ποιο λόγο τους χαρακτηρίζει έτσι, ανθρώπους χωρίς ποιότητα. Και εκείνη, έχοντας ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη και ζωή, μου απάντησε:
”Γιατί πολύ απλά, μικρέ μου άγγελε, αυτοί οι άνθρωποι, αυτό το σύστημα, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το πως να καταστρέψουν τον κόσμο ετούτο. Το πώς να τον χλευάσουν και να τον αποδυναμώσουν. Είναι ένα αρκετά μεγάλο σύνολο ανθρώπων το οποίο μένει χαρούμενο και ανέπαφο την ίδια στιγμή που καίγονται τόσα βουνά και τόσα δάση. Μένει χαρούμενο και ανέπαφο τη στιγμή που πεθαίνουν τόσα παιδιά γύρω μας από την πείνα και την δυστυχία. Μένει χαρούμενο και ανέπαφο τη στιγμή που πολλοί συνάνθρωποι μας δεν έχουν δουλειά με αποτέλεσμα να πεινάνε οι ίδιοι τους και τα παιδιά τους. Μένει χαρούμενο και ανέπαφο τη στιγμή που ένας ολόκληρος πλανήτης βιώνει ένα ολοκληρωτικό και καταστροφικό χάος με κύριο στόχο την ανθρωπότητα. Ε δεν θα μπορούσε ένα τέτοιο σύστημα ονομάζεται έτσι. Και να είναι ένα Σύστημα ελάχιστων ανθρώπων που πρέπει να περιθωριοποιηθεί.“
Στη συνέχεια δεν θα μπορούσα να μην την ρωτήσω και κάτι ακόμα. Δεν μου λες “Ζωή” όλα αυτά για πιο λόγο πιστεύεις ότι γίνονται; Και μου απάντησε απόλυτα και με σιγουριά: “Μα φυσικά όλα γίνονται για το χρήμα“.
Πραγματικά, εκείνη τη νύχτα όταν άκουσα όλα αυτά τα λόγια από εκείνο το μικρό κοριτσάκι που το έλεγαν “Ζωή”, τότε αυτομάτως μέσα μου κάτι παράξενο ένιωσα στην καρδιά μου. Ένα μεγάλο κομμάτι αγάπης και ζωής ήταν σαν να έφυγε από μέσα μου. Ήταν αρκετά σκληρό όλο αυτό που άκουσα από το κοριτσάκι αυτό. Ήταν σαν να ξεριζώθηκε ένας ολόκληρος συρφετός από ρίζες με βλαστούς από πανέμορφα λουλούδια και μυρωδάτα από τον κήπο της ψυχής μου. Και πραγματικά ήθελα εκείνη την νύχτα την βοήθειά του μικρού αυτού κοριτσιού.
Και έτσι συνέχισα να το ρωτάω: “Και τώρα, μικρό μου κοριτσάκι που έχεις και ένα τόσο ωραίο όνομα, τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα; Μήπως εσύ που έχεις αυτό το χάρισμα, δηλαδή το να προσφέρεις αγάπη και ζωή, μήπως θα πρέπει να κάνεις κάτι και εσύ μικρή μου”;
“Εγώ μικρέ μου άγγελε πάντα θα προσεύχομαι για όλους σας και πάντα θα κάνω την παρουσία μου αισθητή και πιο έντονη από ότι μπορεί να είναι. Πάντα θα κοιτάω να προσφέρω στους ανθρώπους. Πάντα θα ονειρεύομαι για έναν κόσμο γεμάτο ειρήνη, αγάπη και ζωή. Αυτό που πραγματικά με προβληματίζει, είναι αν όλο αυτό που προσφέρω εγώ απλόχερα στους ανθρώπους, αν θα γίνει αποδεκτό. Δυστυχώς δεν ζούμε πια σε μια κοινωνία πλασμένη αγγελικά. Το βλέπω ότι ανάμεσα σας υπάρχουν άνθρωποι που προβληματίζονται και στεναχωριούνται πολύ για αυτό το είδος κοινωνίας που έχουν καταντήσει να ζούνε.
Υπάρχουν ευτυχώς αυτοί οι λίγοι άνθρωποι που έχουν μέσα τους αμέτρητη ποσότητα αγάπης, ειρήνης και δίνουν καθημερινώς έναν ατελείωτο και άνισο αγώνα με όλο αυτό το σύστημα, που διακατέχεται από μίζερους, κακοπροαίρετους και άρρωστους ψυχικά ανθρώπους που έχουν ως οξυγόνο να καταστρέφουν σε κάθε ανάσα τους όλο τον υπόλοιπο κόσμο και ότι άλλο ον μαζί του συμβιώνει.
Η κοινωνία μας δυστυχώς αποτελείται από έναν κόσμο γεμάτο δυστυχία, αδικία και πόνο. Αυτό το σύστημα που μας πολεμάει μόνο κακό μας προσφέρει και απώλειες ανθρώπινων ψυχών και όχι μόνο. Το όχι μόνο δεν ειπώθηκε τυχαία. Γιατί δυστυχώς όλο αυτό το σύστημα των απάνθρωπων δεν τους αρκούν μόνο οι ανθρώπινες ζωές. Έχουν προχωρήσει και παραπέρα βάζοντας ως στόχο και τις ζωές των ζώων μας. Τον τελευταίο καιρό διαπιστώνετε μια αύξηση μη ανθρωποειδών όντων (και αυτό το δικαιολογούν οι πράξεις τους) να έχουν βάλει σκοπό την εξόντωση των ζώων μας και καλύτερα των τετράποδων φίλων μας.
Όταν αυτοί οι “άνθρωποι” σε εισαγωγικά σκοτώνουν ψυχούλες ανυπεράσπιστες και γεμάτες μέσα τους με αγάπη, με έναν τόσο απάνθρωπο τρόπο, τότε δεν μιλάμε ούτε για ίχνος πολιτισμού. Επομένως μια τέτοια ζωή θα είναι καταστροφική όταν μέσα της θα αποτελείται από κακομοιριά, μιζέρια, μίσος και πόνο , και δεν θα έχει να σου διδάξει απολύτως τίποτα, απ’ όσα έχει να σου διδάξει ένας κόσμος με ειρήνη, αγάπη, αλληλεγγύη και όλα τα συναφή.
Εξάλλου σκέψου μικρέ μου ήρωα και εσύ και όλοι οι άλλοι οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι, ο κόσμος ο περισσότερος έχει μολυνθεί από τα μικρόβια της κακίας του μίσους και της μιζέριας που το σύστημα τους πέρασε μέσα στο μυαλό τους. Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος κυνηγάει το χρήμα αλλά όχι μέσα σε ανθρώπινα πλαίσια, πατάνε πάνω στον ανθρώπινο πόνο και στην ανθρώπινη αδυναμία και σιγά σιγά σου ρουφάνε το αίμα με το καλαμάκι, μέχρι να σε αποτελειώσουν.
Θέλω να με βοηθήσεις άγγελε μου εσύ και να μεταφέρεις το μήνυμα μου αυτό και σε όλους τους καλοπροαίρετους ανθρώπους. Δηλαδή θα πρέπει όλοι μας να εφοδιαστούμε μέσα μας με την σκέψη ότι το μόνο συναίσθημα που μπορεί να νικήσει αυτή την Λερναία Υδρα του συστήματος αυτού είναι η αγάπη. Πρώτα η αγάπη μεταξύ μας και μετά η αγάπη προς όλο τον κόσμο. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός που ήρθαμε και γεννηθήκαμε σε ετούτη τη ζωή. Ήρθαμε για να προσφέρουμε αυτήν την πολύτιμη λέξη και συναίσθημα, αλλά και να μας την προσφέρουν, με αποτέλεσμα να είμαστε βαθύτατα πλήρεις μέσα μας με αυτό και να κρατάμε και αποθέματα παρόλο που θα μας τρέφει κι αυτή κι έτσι να μπορούμε να περάσουμε όλη μας τη ζωή, χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Είναι πολύ διαφορετικά το να ζεις και να αποπνέεις αγάπη. Είναι κάτι που δεν έχει τέλος σε σχέση με το χρήμα. Για αυτό σου λέω, τώρα που ακόμα προλαβαίνεις , αγάπησε για να αγαπηθείς.
Πραγματικά εκείνη την ημέρα, όλα όσα άκουσε ο μικρός μας ήρωας, του καρφώθηκαν μέσα στο μυαλό και στην καρδιά. Κάθισε και τα σκέφτηκε για αρκετές μέρες και κάθε μέρα όλο και πιο πολύ ένιωθε να αγαπάει και να αγαπιέται, μέχρι που κάποια στιγμή έφτασε στο σημείο και είπε στον εαυτό του πως αυτό θα είναι το επάγγελμα του. Να προσφέρει υπηρεσίες αγάπης στους συνανθρώπους του. Να αγαπάει ολοκληρωτικά και να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ζώων. Να πουλάει αγάπη αλλά και να αγοράζει. Αγάπη όμως καλής ποιότητας, χωρίς άλλες επεξεργασίες, ούτε χημικά αλλά ούτε και συντηρητικά. Αυθεντική και ανόθευτη αγάπη.
Μια αγάπη σε μικρό μπουκάλι, που λίγο αν την ανοίξετε, αμέσως θα μοσχοβολήσει όλη η πλάση και ο ουρανός μαζί. Μια αγάπη ικανή έτσι ώστε να κρατήσει ζωντανά τα πιο ιδιαίτερα αποστάγματά της.
Αφιερωμένο σε όλους εσάς που ακολουθείτε το σύστημα, που μέρα μέρα σας τρώει σαν το σαράκι την ψυχή σας. Αλλάξτε όσο είναι καιρός, γιατί θα έρθει ο καιρός που η αγάπη των καλοπροαίρετων ανθρώπων και η τιμωρία των αδικοχαμένων ψυχών ανθρώπων και ζώων, θα έρθει σαν χείμαρρος και θα σας πνίξει. Και μια ζωή οι τύψεις θα σας τρώνε σαν σαράκι τις ψυχές σας.
ΗΛΙΑΣ
