ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ ΤΑΤΤΟΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΦΙΕΡΩΣΑ ΣΤΑ ΖΩΑΚΙΑ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΑΝ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΘΑ ΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΕΓΩ,ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ¨ΜΙΚΡΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑ¨”Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν” ΛΕΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ.ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑΚΙΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ
“Όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό τη νύχτα, αφού πια θα έχω κατοικήσει εγώ σε ένα από όλα τα αστέρια και θα γελάω σε κάποιο από αυτά, τότε για εσένα θα είναι σαν να γελάνε όλα τα αστέρια. Εσύ θα έχεις αστέρια που ξέρουν να γελάνε”.
ΕΧΩ ΠΟΛΛΑ-ΠΟΛΛΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΠΟΥ ΓΕΛΑΝΕ. ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΚΑΙ ‘ΓΩ ΟΠΟΤΕ ΤΑ ΚΟΙΤΑΖΩ, ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΜΟΥ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ. ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΙ ΓΩ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΛΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΤΗ ΝΥΧΤΑ… ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΟΜΩΣ, ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΙ ΜΑΣ, ΝΑ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΡΙΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ…
Μαρία
