Στα αρχαία χρόνια, στις Συρακούσες, ένας νέος, ο Τεισίας, θέλησε να μάθει τη τέχνη της ρητορικής.
Πήγε λοιπόν σε έναν ξακουστό ρήτορα τον Κόρακα. Ο Τεισίας από την αρχή του είπε ότι δεν είχε χρήματα αλλά θα τον ξεπλήρωνε μόλις κέρδιζε την πρώτη του δίκη.(κρατήστε εδώ το «κέρδιζε» για πιο κάτω).
Ο Κόρακας όλο αυτό το βρήκε πολύ δίκαιο. Κάθισε λοιπόν και δίδαξε στο μαθητή του πώς να μιλάει, πώς να κάνει ρητορική.
Και πραγματικά ο μαθητής του έγινε άριστος στη τέχνη που κάθισε να μάθει.
Σίγουρα ο Κόρακας τώρα θα πληρωνόταν για τους κόπους του. Τόσο καλά που διδάχτηκε ο Τεισίας δεν θα ήταν δύσκολο να βρεθεί συνήγορος σε μια δίκη.
Αλλά τα πράγματα δε πήγαν όπως τα ήθελε ο Κόρακας.
Ο Τεισίας δεν αναλάμβανε να συνηγορήσει σε κάποιο δικαστήριο για να αποφύγει την πληρωμή.
Μην μπορώντας να κάνει κάτι άλλο, και προφανώς εξοργισμένος από τη συμπεριφορά του μαθητή του, ο Κόρακας τον κατήγγειλε και τον πήγε στο δικαστήριο.
Όταν μαθεύτηκε αυτό, πήγε πολύς κόσμος στη δίκη να τη δει. Πραγματικά ήταν η δίκη της χρονιάς.
Οι δυο πλευρές, όπως είπαμε, (οι διάδικοι όπως λένε στα δικαστήρια) ήταν άριστοι στην ρητορεία. Και να τι είπανε ο καθένας που ακόμη και σήμερα μας αφήνουν άφωνους:
Ο Κόρακας εξήγησε στους δικαστές τη συμφωνία, που είχε κάνει με τον Τεισία και τέλειωσε με αυτά τα λόγια:
«Και τώρα, ω δικαστές, αποφασίστε.
Σας ειδοποιώ όμως, πως μου είναι αδιάφορο τι απόφαση θα βγάλετε.
Το δικαστήριο ζήτησε εξήγηση τι εννοούσε και ο Κόρακας απάντησε:«Αν το δικαστήριο πει πως πρέπει να με πληρώσει ο Τεισίας, βεβαίως αυτός είναι υποχρεωμένος να με πληρώσει. Αλλά αν ο Τεισίας κερδίσει τη δίκη, οπωσδήποτε πρέπει να με πληρώσει βάσει της συμφωνίας που έχουμε συνάψει.»
Ο Τεισίας μετά πηρέ το λόγο:
Επίσης εγώ, μου είναι αδιάφορο τι απόφαση θα βγάλει το δικαστήριο.
Το δικαστήριο ξαναζήτησε και δω εξηγήσεις.
Ο Τεισίας είπε:
«Αν το δικαστήριο αποφανθεί να μη πληρώσω τον Κόρακα, φυσικά και δε θα τον πληρώσω. Αν όμως χάσω τη δίκη, με βάση τη συμφωνία που έχουμε συνάψει δε του οφείλω τίποτα.»
Οι δικαστές έμειναν άναυδοι. Και οι ίδιοι έμοιαζαν να έχουν δίκιο.
Οι δικαστές, μη ξέροντας ποιόν να πρωτοθαυμάσουν, το δάσκαλο ή το μαθητή είπαν τότε την παροιμιώδη -έκτοτε- φράση:
«Εκ κακού κόρακος, κακόν ωόν».
Συντάκτης: Μάριος Π.
YouTube Channel: https://www.youtube.com/channel/UCD7ZgI8g48KNyeQSwd8CK7A
